آنچه در این مقاله خواهید خواند
راهنمای صعود به قله قبله و قله پورا
قله قبله با ارتفاع 2880 متر و قله پورا با ارتفاع 2890 متر در منطقه زیبای البرز مرکزی واقع شده‌اند. این دو قله در یک خط‌الرأس زیبا و در عین حال خشن قرار دارند که مناظر چشم‌نوازی را ارائه می‌دهد. شیب‌های سمت جنوبی این قله‌ها به طرزی تند و رویایی هستند و دیواره‌ها و صخره‌های ریزشی در این نواحی دیده می‌شوند.
این خط‌الرأس از شرق به غرب، شامل قله‌های برجسته‌ای همچون سیاه‌سنگ، پشت بند سنگان، کرکوه، پهنه حصار، بارو، چشمه شاهی، کندر، سیوک، چال، پورا و قبله است. در نهایت، این بخش کوهستانی به روستای ارنگه و جاده چالوس منتهی می‌شود و چشم‌اندازهای زیبایی را در طول مسیر برای کوهنوردان و طبیعت‌گردان فراهم می‌کند.
به عنوان یکی از مقاصد محبوب در میان علاقمندان به کوهنوردی، این قله‌ها به دلیل طبیعت بکر و چالش‌های فنی‌شان مورد توجه هستند و فرصت‌های بی‌نظیری برای تجربه‌های به یادماندنی فراهم می‌آورند. با توجه به شیب‌های تند و زیبایی‌های کوهستان، قله قبله و پورا می‌توانند انتخابی عالی برای یک ماجراجویی هیجان‌انگیز در دل طبیعت باشند. برای اطلاعات بیشتر همراه ما در آوای طبیعت باشید.
کوه پورا یکی از جاذبه‌های طبیعی زیبای منطقه، در فاصلهٔ 15 کیلومتری از جاده چالوس واقع شده است. این کوه با یال جنوبی‌اش که در روستای کندر و یال شمالی‌اش که در روستاهای ابهرک و ارنگه قرار دارد، منظره‌ای بی‌نظیر از طبیعت را به نمایش می‌گذارد.
از ویژگی‌های برجستهٔ کوه پورا، آبشار نمرک است که در یال جنوبی این کوه و در ارتفاع 1930 متری از سطح دریا در روستای کندر قرار دارد. این آبشار به‌ویژه برای کوهنوردان جذابیت دارد؛ چرا که بسیاری از آنها از یال جنوبی و روستای کندر به سمت قله صعود کرده و صبحانه خود را در کنار این آبشار زیبا صرف می‌کنند. روستای کندر در ارتفاع حدود 1300 متری نسبت به سطح دریا واقع شده که مکانی مناسب برای شروع صعود به قله پورا است.
قلهٔ پورا با ارتفاع 2890 متر، نیازمند پیمودن مسیری به طول 4.5 کیلومتر است تا به قله برسید. برای رسیدن به آبشار نمرک، باید از یال جنوبی به سمت راست بروید و از آنجا با بالا رفتن در شیب 25 درجه، مستقیم به سمت قله حرکت کنید. مسیر کوهنوردی شامل نقاط پاکوب و در برخی مکان‌ها نیاز به استفاده از دست برای صعود به صخره‌ها دارد.
بهترین زمان برای صعود به قله پورا، از ساعت 6 تا 12 صبح است، و برای بازگشت می‌توانید از ساعت 2 تا 6 بعدازظهر مسیر را پایین بیایید. توصیه می‌شود طبق برنامه‌تان، دو بطری آب معدنی و خوراکی‌های سبک به همراه داشته باشید، زیرا در طول مسیر هیچ آب آشامیدنی وجود ندارد.
مسیرهای اصلی برای صعود به قله‌های قبله و پورا به صورت زیر است:
1. مسیر شمالی که از روستای ارنگه آغاز می‌شود.
2. مسیر شرقی که از روی خط الرأس و از طریق قله‌های کندر، سیوک و چال عبور می‌کند.
3. مسیر غربی، که از روی خط الرأس و از طریق جاده چالوس و رستوران پامچال می‌گذرد (این مسیر طولانی‌ترین گزینه است).
4. مسیر جنوبی که از طریق جاده روستای کندر عبور می‌کند.
آب و هوای قله پورا
قله پورا یکی از قله‌های جذاب و کوهستانی در منطقه البرز است که شرایط جوی ویژه‌ای دارد. در روستای نزدیک به این قله، یعنی روستای کندر، آب و هوای منطقه به طور کلی سرد و کوهستانی است. این منطقه به واسطه احاطه شدن توسط کوه‌های بزرگ و کوچک، از نظر اقلیمی به شهرستان کرج شباهت دارد و به طور کلی خشک و کم رطوبت است.
قله پورا در نزدیکی چندین قله معروف دیگر از رشته کوه البرز واقع شده است، از جمله شاه دژ، هفت خوان، کرچان، کاهار، ناز، کندر، چشمه شاهی و پهنه حصار. همین نزدیکی به قله‌های معروف، اهمیت این قله را دو چندان کرده است.
تابستان‌های قله پورا معمولاً خنک و مطبوع است و دما در این فصل بین ۲۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد متغیر است. در عوض، زمستان‌های این منطقه به شدت سرد و سوزناک بوده و دمای آن به حدود منفی ۱۵ تا صفر درجه سانتی‌گراد می‌رسد. از نیمه آذر تا نیمه فروردین، قله پورا به پوشش برف و یخ درمی‌آید و شرایط سخت‌تری را برای کوهنوردان فراهم می‌کند.
پس از نیمه فروردین و تا نیمه آذر، آب و هوای این منطقه نسبتاً معتدل می‌شود و برای فعالیت‌های کوهنوردی مناسب‌تر است. در فصل پاییز، افرادی که قصد صعود به قله پورا را دارند باید به شرایط جوی و نکات ایمنی توجه ویژه‌ای داشته باشند تا تجربه‌ای ایمن و لذت‌بخش از این طبیعت بکر داشته باشند.
بهترین زمان برای صعود به قله قبله و قله پورا
کوه پورا، با زیبایی‌های خیره‌کننده‌اش، از اواخر آذر تا اواسط فروردین به طور کامل پوشیده از برف و یخ می‌شود. این دوره زمانی می‌تواند برای کوهنوردان و علاقمندان به ورزش‌های زمستانی جذاب باشد، اما اگر به دنبال تجربه‌ای راحت‌تر و بدون خطر هستید، بهترین زمان برای بازدید از این قله‌ی متوسط بین 15 فروردین تا اواخر آبان است.
در فصل پاییز، توصیه می‌شود که پیش از سفر به این منطقه، وضعیت آب و هوا را به دقت بررسی کنید تا از شرایط برفی و یخ‌زده در امان باشید. این اطلاعات به شما کمک می‌کند تا برنامه‌ریزی بهتری داشته باشید و از زیبایی‌های طبیعی کوه پورا بهره‌مند شوید. با این تفاسیر، زمان مناسب برای سفر به کوه پورا تاثیر زیادی بر تجربۀ شما خواهد داشت.
مسیر دسترسی به قله
این برنامه صعود و فرود از یال شمالی و روستای ارنگه انجام می‌شود. برای دسترسی، ابتدا به اوایل جاده چالوس بروید و قبل از سد کرج، تابلو ارنگه را مشاهده کنید. پس از 100 متر، به سمت راست وارد جاده آسفالته ارنگه شوید. بعد از حدود سه کیلومتر، در کنار اولین ویلا مکانی مناسب برای پارک خودرو و آغاز صعود وجود دارد.
صعود با پیمایش شیب تند آغاز می‌شود تا به سر یال اصلی برسید. با ادامه حرکت به سمت قله و عبور از شیب‌های تند، بعد از حدود 4 ساعت از شروع، به قله قبله و سپس قله پورا خواهید رسید.
برای رسیدن به این منطقه، می‌توانید در کیلومتر 15 جاده چالوس، وارد روستای کندر شوید و به سوی قله حرکت کنید یا از جاده قدیم کندر به ارنگه بروید و صعود خود را از یال شمالی آغاز کنید. همچنین، اگر از یال جنوبی استفاده کنید، امکان دیدن آبشار نمرک در ارتفاع 1930 متر نیز برایتان فراهم است.
اطلاعات کلی قله پورا در یک نگاه
این قله از ر‌شته‌کوه‌های البرز مرکزی بوده و در راستای خط الراس شرقی-غربی قرار دارد. در شرق آن، قله‌های کنده، چشمه شاهی و قله‌های حصار و در شمال آن، قله‌های ناز و کهار واقع شده‌اند. از سمت شمال، روستاهای ارنگه، سر زیارت، چاران، سیچال و خور به قله دسترسی دارند و از جنوب نیز می‌توان با جاده قدیم کندر به آن رسید.
مبدا صعود: روستای ارنگه با ارتفاع 1750 متر.
ارتفاع قله پوا: 2890 متر
نحوه دسترسی به ارنگه: از تهران، ابتدا به سمت کرج و سپس پس از 15 کیلومتر در جاده چالوس، قبل از روستای آدران به سمت راست بپیچید و به تابلو ارنگه توجه کنید. از جاذبه‌های گردشگری این منطقه می‌توان به آبشار خور، دره هفت چشمه و پیست اسکی خور اشاره کرد.
مسیرهای صعود:
1. شمال غرب (از روستای ارنگه)
2. جنوب (از روستای کندر)
3. غرب (از روستای آدران)
مسیر صعود در فصل‌های تابستان و زمستان یکی می‌باشد و تنها از یک مسیر صعود می‌شود.
آنتن‌دهی تلفن همراه: در تمام مسیر وجود دارد.
وضعیت آب آشامیدنی: در طول مسیر دسترسی به آب وجود ندارد.
پوشش گیاهی: شامل خار، گون، والک، چای کوهی و درختان پسته وحشی است.
